Farmacja i medycyna w starożytnym Egipcie. Twój pełny przewodnik 2023

Cywilizacja starożytnego Egiptu była nie tylko cywilizacją piramid i grobowców, jak niektórzy mogą sądzić, ale starożytni Egipcjanie przodowali w wielu innych dziedzinach, z których najbardziej godną uwagi była medycyna i farmacja, ponieważ pozostawili poświadczający je ślad w każdym z nich. jego specjalizacje.

Homer wskazuje w swojej słynnej książce (Odyseja), że ludzie w Egipcie są bardziej utalentowani w medycynie niż inni”.

O farmacji i medycynie w starożytnym Egipcie

Apteka osiągnęła wielki poziom w czasach starożytnego Egiptu, a ich stare papirusy wskazują, że kapłani lekarze wysyłali swoje recepty do kapłanów farmaceutów w świątyniach „Izydy”, a ci, którzy znali duchy zamieszkujące rośliny lecznicze – jak wierzono w tamtych czasach – przygotowywali lekarstwa i to, co było potrzebne podczas tych religijnych rytuałów i magicznych zaklęć.

I zwykli zapisywać swoje przepisy, głównie na czarno, z ilościami na czerwono przed nimi, i byli tak biegli, że używali dokładnych ułamków do określania ilości, takich jak 1/16, 1/32 i 1/64 jednostka używana w tym czasie.

Najważniejsze odniesienia do studiowania historii farmakologii i medycyny wśród starożytnych Egipcjan są następujące:

• To, co zostało wspomniane w Torze o narkotykach Egipcjan, i jest wiele dowodów w tej części, w tym to, co znajduje się w Księdze Jeremiasza, kiedy mówi: „O dziewico, córko Egiptu, na próżno się rozmnażasz narkotyki i nie ma dla ciebie żadnej korzyści”. I w tym są wyraźne dowody na to, że Egipcjanie używali lekarstw i narkotyków w obfitości.
• Powiedzeń starożytnych historyków, których jest bardzo dużo, z których najważniejszym jest to, co Herodot wspomniał o narkotykach w Egipcie, w tym jego powiedzenie: „Egipt to żyzne miasto, którego ziemia produkuje wiele leków, których nie można policzyć”.
• Ich odkopane i spisane antyki , z których najważniejsze to papirusy zwane Al-Qaratis, a także obraz zachowany w British Museum pod numerem 10059, który pochodzi z czasów króla Cheopsa; To znaczy około 3700 lat temu.
• Starożytności sąsiednich krajów związane z farmakologią, które były nasycone starożytnym charakterem faraonów, co wskazuje, że przejęli go od starożytnych Egipcjan.

Pliniusz twierdził, że wynaleźli sztukę uzdrawiania i odkryli właściwości leków, a to, co odkryła Izyda w zakresie leków, leków i różnych kombinacji, aby złagodzić kłopoty boga Ra, było podstawą starożytnej egipskiej apteki i skarbu farmaceutów faraonów.

Herodot powiedział: „Egipcjanie mądrze stosowali medycynę i farmakologię i żaden z nich nie ingerował w nic poza tym, co mu przydzielono, i wszyscy byli kapłanami!” Starożytni Egipcjanie czcili rośliny, zwłaszcza lecznicze. Dlatego przypisywali go bogom, dlatego nazwali bluszcz rośliną Ozyrysa, werbenę łzami Izydy, szafran krwią morwy, a cebulę oczami Tyfona.

I używali wielu leków, które nie mogły pochodzić z egipskich upraw. Co wskazuje na ich zainteresowanie lekami na receptę.

Starożytni egipscy farmaceuci byli w pełni świadomi metod przygotowywania naparów, kulek proteinowych, roztworów, fikusów, maści, jasnych pigułek itp., używali przyborów z kamienia, drewna i szkła i starali się odkryć Filozoficzną Kamień i eliksir życia.

Jest rzeczą naturalną, że postęp ich farmakologii wyprzedził postęp chirurgii z racji ich religijnych przekonań o nieśmiertelności duszy, uświęceniu ciała i jego zachowania oraz konieczności jego przetrwania do czasu powrotu do niego, a ich farmaceuci szukali kolejno sposobów ochrony tych ciał przed uszkodzeniem, aż wynaleźli balsamowanie, dzięki któremu zachowali ciała przez tysiące lat, a współcześni naukowcy interesują się badaniami mającymi na celu odkrycie leków i substancji. Środek chemiczny używany do tego przez faraonów, dopóki „Ruel” nie odkrył smoły, gorzkiego melona, ​​drzewa sandałowego, aloesu, miodu, wosku, natronu, soli, benzoesu i ałunu wśród środków balsamujących, a Herodot powiedział o tym: „Wydobywają mózg i usuń to, co z niego zostało, lekami, wepchnij je do jam czaszki,

Bernard Dawson powiedział w swojej książce „Historia medycyny wśród starożytnych Egipcjan” na stronie ósmej, z której czytamy:

Sztuka farmacji osiągnęła wysoki stopień postępu. Gdzie indziej na stronie dziesiątej tej samej książki: A ich długie studia nad farmacją i ich praktyka przygotowały Egipcjan do wielu wczesnych odkryć chemicznych, a tym samym ich farmaceuci zdobyli umiejętności w górnictwie , farbowanie, garbowanie i wytwarzanie szkła, mydła i stopów, aby słowo 

Chemia wywodzi się od starożytnej nazwy Egiptu, czyli Khemi.

Leki starożytnych Egipcjan

Starożytni Egipcjanie obszernie objaśniali starożytne egipskie leki, opisując ich zalety i lokalizację. Leki te są pochodzenia roślinnego, mineralnego lub zwierzęcego, a niektóre z nich są dobrze znane ludziom, a inne nie.

Wśród ich leków botanicznych są lotos, kminek, rycynowy, skórka granatu, mak, kurkuma, jałowiec, jawor, durum, wierzba, oliwka, daktyle, rokitnik zwyczajny, akacja, kolendra, figa, jęczmień, piwo, wino, rumianek dżungli, siemię lniane, rumianek, guma, mięta pieprzowa, henna, czarny bez, morela, proso, I orzeszki piniowe, winogrona dib, kwaśne winogrona, chleb świętojański, nasiona winorośli, ogórek, shambar, bazylia, tymianek, indygo, cukier, kamfora i elipsa.

Gęsi tłuszcz, mięso kozie, śledziona krowy, trąd, tłuszcz bawołów morskich, robaki, węże i wosk należą do leków zwierzęcych.

Rdza ołowiana, octan ołowiu, siarka, sól, opiłki żelaza, kamień piekielny, siarczan miedzi, antymon i natron należą do ich leków mineralnych.

Preparaty leków

Egipcjanie opanowali najnowsze naukowe i farmakologiczne procedury tworzenia swoich leków. Jako pierwsi zastosowali fikusy zawierające tlenek ołowiu, jak podano w przepisie Hearsta na artykuły papiernicze nr 191, oraz lewatywy przeciwbólowe z naparu z maku, jak wspomniano w przepisie Ebersa na artykuły papiernicze nr 164.

Stosowali również bicze roślinnych leków nasączonych mlekiem krowim na macicę, a także lizanie i płukanie gardła w chorobach języka i gardła.

Jako pierwsi zrozumieli właściwości środków przeczyszczających i zorganizowali je w zespoły, a także jako pierwsi wykorzystali pachnące obrazy do usuwania niepożądanych zapachów z ludzkiego ciała.

Oto przepis na jeden z ich najważniejszych preparatów do kobiecych ust: w równych częściach zmiażdż mirrę, barshan, kinder, saad, mastyks, anyż i darsoo, a następnie połącz i ugniataj z miodem.

Egipcjanie zwracali szczególną uwagę na wszystkie preparaty dekoracyjne, a ich wonne zapachy dominowały w starożytnym świecie i tworzyli święte wariacje z różnych słodkich roślin, z których najbardziej znaczącym było to, co nazywali „Khivi”.

Opracowali specjalne olejki do włosów, a królowa Sheth z Trzeciej Dynastii miała królewski olej wytwarzany przez gotowanie psich obcasów, kopyt osłów i kwiatów palmy w oleju. Typowe dla nich było stosowanie kuracji na łysienie z tłuszczu końskiego, krokodyla, nosorożca, kota, węża i turkusu. I kto wie, może był silniejszy niż współczesne leki.

A królowa Kleopatra używała wielu kremów, farb do twarzy, włosów i perfum, a proste spojrzenie na to, co nasi przodkowie pozostawili po sobie w Domu Starożytności w pięknych pojemnikach na perfumy z pięknymi i wyszukanymi napisami, świadczy o ich żywym zainteresowaniu nimi, a także jako osiągnięty poziom wyrafinowania i innowacyjności.

Monarchowie faraonów zdecydowanie preferowali import roślin leczniczych i innych przedmiotów z innych narodów, aw świątyniach Deir el-Bahari odkryto pewne inskrypcje mówiące, że królowa Hatszepsut wysłała około 1700 roku pne.

Wycieczka do Somalilandu (dawniej Punt) dostarczyła 30 drzew mirry do sadzenia w Tebach, a także ogromną ilość mirry. Według niektórych inskrypcji król Tutmozis wysłał wiele wypraw w celu zebrania gatunków roślin z Sumatry.

Miary i wagi

Dokładność, jak wspomnieliśmy, faraonów sięgała tego, że dzielili swoje miary i wagi na wiele ułamków, a jednostką miary, jaką dysponowali, była  

tenat , co odpowiada w przybliżeniu sześciu dziesiątym litra, a jednostką wagi dla nich był „qadt” równy 7,734 grama, a niektóre z ich łusek są wykonane z żelaza.

Oko godzin i Rx

Farmakolog kliniczny Jef Aronson opublikował zdumiewającą fikcję w The British Medical Journal, sugerując, że znak „Rx” pochodzi sprzed 5000 lat ze starożytnego Egiptu, a nie łacińskiego pochodzenia liter R i X. Według Aronsona, znak „Rx” wywodzi się od „Wadget – utchat” i reprezentuje oko starożytnego egipskiego bóstwa Horusa (boga nieba).

Zgodnie z tradycją Horus był potomkiem dwóch głównych bogów starożytnych egipskich wyznań, bogini Izydy i bóstwa Ozyrysa.

Horus zmierzył się z przeciwnikiem w postaci swojego wuja Seta, bóstwa ciemności i zła. Set zamordował ojca Horusa, Ozyrysa. Izyda ukrywała swojego syna Horusa, dopóki nie osiągnął dorosłości. Horus i Set walczyli, a podczas konfliktu Set ukradł prawe oko Horusa, które reprezentuje słońce.

Thot (starożytne egipskie bóstwo wiedzy i magii) próbował położyć kres bitwie, przywracając Oko Horusa.

Ale Set wznowił konflikt, rozdzierając lewe oko Horusa, które reprezentuje księżyc, na małe kawałki i rozrzucając je po całym Egipcie. Co miesiąc Thoth ponownie składa elementy oka, obdarza je magicznymi zdolnościami i zwraca je Horusowi. Horus był w stanie zobaczyć swojego ojca Ozyrysa i przywołać go z grobu za pomocą magii.

Według eseju Ornsona zjawisko to ma miejsce raz w miesiącu podczas „fazy księżycowej”, a opowieść została przekazana ze starożytnego Egiptu innym cywilizacjom, takim jak Grecja, Arabowie i Persowie.

Oko Horusa nabrało nowego znaczenia, oznaczającego wspólnotę starożytnego Egiptu. Egipska bogini jedności znana jest jako Wadget.

Oko Horusa również nabrało nowego znaczenia jako portal do królestwa mojej śmierci. Reprezentował także ochronę przed złem i triumf nad śmiercią. Oko Horusa zostało namalowane na dziobach statków, aby je chronić i pomagać im widzieć drogę naprzód.

This post is also available in: Français (Francuski) Italiano (Włoski) Română (Rumuński) Русский (Rosyjski) Türkçe (Turecki) Español (Hiszpański)