Geneeskunde in het Ottomaanse rijk: een volledige gezondheidsgids ..

In dit artikel zal ik je vertellen over de geneeskunde in het Ottomaanse rijk. Gezondheid is al sinds het bestaan van de mens een aandachtsgebied. Het Westen gebruikt al eeuwenlang exorcisme om ongeneeslijke ziekten te behandelen. Het Ottomaanse rijk was een van de pioniers van zijn tijd in gezondheid en in vele andere kwesties. De verschillende soorten behandelingen die hij gebruikte, werden eeuwen later in Europa gebruikt.

De Ottomanen daarentegen gebruikten veel methoden van de moderne geneeskunde van vandaag en gingen zich op een moderne manier organiseren. Ottomaanse artsen vonden genezing in de natuur zelf als een hulpmiddel in plaats van als wetenschap. Laten we nu eens kijken naar meer gedetailleerde informatie over medicijnen in het Ottomaanse rijk.

Naar wie keken ze ook op?

Avicenna

Het werk van Avicenna El-Kanun Fi’t-Tıb is een unieke bron in de medische wereld. Dit werk, dat de hele wereld heeft beïnvloed, wordt al jaren als leerboek gebruikt in medische faculteiten in Europa. In Ibn Sina vindt hij een remedie voor ziekten volgens de vier temperamenten van de persoon. De belangrijkste kenmerken van mensen met hetzelfde temperament zijn vergelijkbaar. Niet elke persoon is echter noodzakelijk pure Safavid, Demevi, Phlegm of Love. Er kan meer dan één vloeistof dominant zijn in het lichaam van de persoon. Deze typen worden gemengde temperamenten genoemd. Zo iemand zal de gemengde kenmerken van twee of meer dominante vloeistoffen vertonen.

Bij mensen treedt de ziekte op wanneer het evenwicht van de vier cellen wordt verstoord. De meest opvallende vormen van behandeling zijn laxeermiddelen, klysma’s, braken, Turks bad, massage, lichaamsbeweging, cupping, veranderingen in het bloedzuigerdieet en geneeskrachtige planten. Het is een van de succesvolle vormen van behandeling die vandaag de dag nog steeds wordt gebruikt. Het belangrijkste idee van al deze praktijken is detox. Het belangrijkste doel is om de vloeistoffen, waarvan de stoornis wordt gedetecteerd, uit het lichaam te verwijderen. Wanneer de gifstoffen die het vermogen van het lichaam om te werken in de weg staan, uit het lichaam worden verwijderd, wordt van het lichaam verwacht dat het zichzelf vernieuwt.

Terwijl sommige geneeskrachtige planten worden gebruikt om het lichaam van slechte vloeistof te legen, worden sommige planten gebruikt voor de regeneratie van weefsels en organen. Elke gebruikte plant, voedsel en drank heeft zijn eigen voordelen. Sommige zijn verwarmers, sommige zijn koelers, sommige zijn luchtbevochtigers en sommige zijn drogers. Voorschriften worden opgesteld in overeenstemming met het temperament van de patiënt en de ziekte. Een andere belangrijke en voorbeeldige arts is Altıncizade . Hij behandelde urineretentie en een stuk vlees gevormd in de urinewegen met een katheter. Deze methode wordt nog steeds gebruikt.

Een van de belangrijkste medische werken van die periode was het Edirne Beyazıt-ziekenhuis . Dit gebouw is van groot belang in termen van Turks-islamitische en wereldziekenhuisarchitectuur. Tot die dag werden ziekenhuizen gebouwd in de vorm van afdelingen zoals madrassa’s, maar in deze Darüşşifa werd een ziekenhuisarchitectuur voorgesteld, het centrale systeem genaamd, dat werd gebouwd door de beroemde architect uit die periode, Hayreddin .

Het Süleymaniye Complex en het Süleymaniye Hospital and Medicine Madrasa , gebouwd door Kanuni in zijn naam, is het grootste ontwikkelde complex en ziekenhuis van het Ottomaanse Rijk. Het belangrijkste verschil met andere ziekenhuizen is dat er een speciale zenuwziektedienst is . Ook hier werden patiënten behandeld met muziek . Deze behandeltechniek begon minstens twee eeuwen na Europa te worden gebruikt .

Câbir bin Hayyân

Câbir bin Hayyân is de auteur van het oudst bekende scheikundeboek en hij was een vooruitziende wetenschapper die kon zien dat het atoom uit elkaar zou vallen. Câbir bin Hayyân onderzoekt de atomaire structuur van stoffen en voert experimenten uit, waarbij hij zegt dat bepaalde massa’s reageren met bepaalde massa’s.

Hij zei de volgende woorden over het atoom, dat pas eeuwen later kan worden waargenomen: “Er is een intense energie in “al-juz la yetecezza”, het kleinste stukje materie. die Bagdad in een oogwenk op zijn kop kan zetten. Dit is Allahu Teala (God)’s kenteken van macht.”

Biruni

Biruni heeft daarentegen een index gemaakt over biologie, planten, mineralen, dieren en nuttige kruiden. Tot op de dag van vandaag zijn er echter slechts zevenentwintig van deze werken bewaard gebleven. Vooral het feit dat de werken van Bîrûnî in de middeleeuwen niet in het Latijn werden vertaald, komt doordat zijn boeken in een zware taal zijn geschreven.

Maar, zoals Bîrûnî zelf zei, hij schreef zijn werken niet voor gewone mensen, maar voor geleerden. Hij studeerde Griekse en Indiase geneeskunde en behandelde het oog van sultan Mes’ud. Hij wist heel goed welke kruiden een wondermiddel en een remedie waren. Hij trok de grenzen van farmacie en geneeskunde en sprak over de bijwerkingen van medicijnen.

Farabi

Farabi heeft veel werken op het gebied van geneeskunde, logica, filosofie en zelfs muziek. Farabi, werkzaam in de geneeskunde, schreef een boek over verschillende medicijnen over dit onderwerp. Farabi heeft verschillende studies gedaan en geschreven over onderwerpen als menselijke fysiologie en anatomie, neurologie en biologie en psychologie.

Hij leefde in de tiende eeuw en voerde de eerste kankeroperatie uit. Hij staat bekend om zijn werk genaamd Kitab Kamilü-s Sina, dat hij schreef over medicijnen. Dit werk kreeg later de naam The Complete Art of Medicine, dat in 980 werd voltooid. Ali bin Abbas droeg dit werk op aan de emir. Bovendien gebruikte hij voor het eerst dierlijke darmen als hechtmateriaal bij operaties. Hij onderzocht de factoren die het menselijk organisme beïnvloeden.

Hij richt zich op de belangrijkste oorzaken van ziekten in plaats van medische behandeling. Hij was de eerste geleerde die wetenschappelijke studies deed en boeken schreef over de oorzaken van ziekten in de geneeskunde. Zijn belangrijkste boek over geneeskunde is “Hamse-i anizade”. Dit werk, dat uit vijf delen bestaat, geeft informatie over anatomie, fysiologie, ziekten, medicijnen en chirurgie.

Lees ook: Prijzen van hartmedicijnen in Turkije .. Een volledige gids

Aksemseddin

Akşemseddin had uitgebreide kennis van zowel de medische wetenschappen als de religieuze wetenschappen. In zijn boek Taşköprüzade¸ Şakaik ; Emir Hüseyin Enisi, aan de andere kant, gebruikte de termen “Lokman-ı Sani” (tweede Lokman) en “Tabib-i Ebdân” (Arts van het lichaam) voor hem in zijn werk Menakıb-ı Akşemseddin. Onder deze geleerden kunnen we de naam Kindi toevoegen. Hij is een zeer bekende naam op het gebied van geneeskunde in de Middeleeuwen en liet een enorm complex van zichzelf na.

Ez-Zehravi

Ez-Zehravi (Abu’l-Qasim Halaf ibn Abbas) , die tussen 1936 en 1013 in Andalusië woonde, werd zo beroemd dat hij meer dan een dozijn namen in Europese talen heeft. Hij heeft de bijnaam “de vader van de chirurgie” . Hij begreep de chirurgische kunst heel goed en bereikte de verschillende takken met groot succes. Hij ontdekte veel chirurgische instrumenten en legde uit hoe ze werden gebruikt, tot in het kleinste puntje.

Chirurg schreef een dertigdelige medische encyclopedie met daarin interne geneeskunde, oogheelkunde, orthopedie, voeding, farmacie, kortom alle takken van de geneeskunde. Dit boek, dat hij Et-Tasrif noemde , werd zo beroemd dat het het wetboek van Ibn Sînâ verving in het medisch onderwijs van de 12e tot de 17e eeuw in veel universiteiten van Europa.

Geneeskunde in het Ottomaanse rijk: de aanval van de Ottomanen

Een soort medische academie werd opgericht door toneelschrijver Fatih Sultan Mehmet binnen het Fatih Hospital. Het Ottomaanse rijk blonk in deze tijd uit op het gebied van wetenschap en geneeskunde. Hij legde de basis en bouwde de madrassa’s die de Ottomanen blootstelden aan moderne technieken.

Een van de meest bekende artsen van die tijd, Hamza Akşemsettin , pionierde met het concept van microben en besmetting in zijn boek Maidetül-Hayat en bracht het idee naar voren dat “ziekten zaden en oorsprong hebben zoals bij planten en dieren.” Zeggen dat er te veel mensen zijn om met hem te concurreren, is waarschijnlijk niet overdreven. Hij zou de ziekten nauwkeurig diagnosticeren en de medicatie zelf maken.

Met de publicatie van zijn Cerrahname-i-lhan kreeg Sabuncuolu Erafettin bekendheid in de medische wereld. Naast illustraties van chirurgische instrumenten, nam hij ook illustraties van de houding van de patiënt op in zijn boek om als trainingsmateriaal te dienen. Deze anatomische illustraties betekenden destijds een grote vooruitgang.

Eten is belangrijker dan ooit in de Ottomaanse geneeskunde

Artsen handelden eigenlijk in overeenstemming met de wetenschap. Hij profiteerde van observatie en experimenten. Hij testte het effect op het menselijk lichaam door dagenlang de omgeving en de weersomstandigheden te observeren. Tegenwoordig gaven Ottomaanse artsen veel adviezen van beroemde artsen in de middeleeuwen.

“O dienaren van Allah, wees genezen, want Allah heeft een geneesmiddel en medicijn geschapen voor elke ziekte die Hij heeft gecreëerd.” Zoals ondersteund in de hadith (Tirmidhi, Medicine, 2), zochten en vonden de Ottomanen genezing in de natuur, in tegenstelling tot het Westen. Hz. Er werd grote zorg besteed aan de hadiths van de Profeet (vzmh) met betrekking tot medicijnen, en er werd een aparte sectie geopend voor Geneeskunde voor de Profeet (vzmh) in 6 hadith-boeken die bekend staan als Kutub-i Sitte, en Ottomaanse artsen bevelen aan dat voedsel wordt geconsumeerd in een evenwichtige manier. Daarom wordt er bijvoorbeeld yoghurt bij de kebab gebracht.

Vier Vloeistof

Volgens Ottomaanse artsen worden de elementen vuur, water, lucht en aarde in het universum ook bij mensen gevonden als ahlat-ı erbaa .

Koorts – gele gal – droog en heet

Lucht – bloed – vochtig en heet
Aarde – liefde (zwarte gal) – droog en koud
Water – sputum – vochtig en koud

Het voedsel dat in het menselijk lichaam wordt gegeten en gedronken, verandert ook in deze vier hoofdstoffen, en volgens artsen lentebloed, zomergal, herfstliefde, winterslijm. Volgens Ottomaanse artsen was gezondheid mogelijk met het bestaan van een evenwicht tussen deze vier vloeistoffen. Ziekten werden veroorzaakt door de verslechtering van het evenwicht daartussen. De “temperaties” waren afhankelijk van de verhouding van deze elementen in die persoon.

Vroeger verdeelden artsen het menselijk lichaam in vier delen. Hij ontwikkelde behandelmethoden volgens ‘vloeibaar’ (bloed, gal, passie en slijm). Eenheid van bestaan, die naar voren kwam als een systematisch concept over het bestaan. Volgens de uitleg van de soefi’s, de mensen van ontdekking en smeekbede, is het eeuwige lichaam zelf één, en dat is de essentie van de Haqq is zijn lichaam.

Waarom is het aantal patiënten in het Ottomaanse rijk zo laag?

Zieke mensen waren ongewoon in de Ottomaanse samenleving. Veel van de bijwerkingen van de huidige medicijnen zijn over de hele wereld bewezen. Het voedingsaspect was in dit geval cruciaal. Zo werd de traditie van compote en sorbet, die in de Turkse samenleving veel wordt geconsumeerd, door artsen op recept geschreven.

Sporten die de sultan atletisch maken: Giyra

Girya is een van de oudste sporten in de menselijke geschiedenis. Het staat ook bekend als een “kettlebell” en is een in de hand gehouden ijzeren bal die uitstekende ondersteuning biedt voor bijna het hele skelet- en spierstelsel van het lichaam. Een 10 minuten durende kettlebell workout staat gelijk aan 1,5 uur in de sportschool.

Slaap is niet alleen om uit te rusten

Een van de eerste tekenen van een gezond lichaam is een regelmatig slaappatroon. De houding waarin we gaan liggen is cruciaal voor onze organen. Ottomaanse artsen behandelden dit probleem en suggereerden dat een patiënt met geheugenverlies met zijn gezicht naar beneden ligt om meer bloed naar de hersenen te laten stromen en de bloedsomloop te beïnvloeden. Wel adviseren ze ons om niet direct na het eten te gaan slapen. Omdat de maag tijd nodig heeft om te verteren.

Kurkumagebruik bij Ottoman: een tegengif voor kanker

We zien de bijwerkingen die op de bijsluiterpagina’s van elk medicijn te vinden zijn. Zo worden kankerpatiënten behandeld met moderne geneeskundige technieken zoals chemotherapie en radiotherapie. Kurkuma is een wonderbaarlijke plant die wordt gebruikt bij de behandeling van kanker en is over de hele wereld bewezen.

Curcumine is het actieve ingrediënt in kurkuma. Deze antioxidant beschermt cellen tegen vrije radicalen, die ons DNA kunnen beschadigen en vroegtijdige veroudering en kanker kunnen veroorzaken. Volgens de archieven was deze plant nuttig in het Ottomaanse rijk en werd hij gebruikt in voedsel. Wanneer de moderne geneeskunde niet langer voldoende is, wenden artsen zich tot planten, die we alternatieve geneeskunde noemen.

Kurkuma kuur

Bij gebruik van deze wonderbaarlijke plant moet het lichaam op de best mogelijke manier worden opgenomen.

– 1 theelepel kurkuma
– 2 glazen water
– 1 theelepel gember
– Citroen
– Honing

Gezondheidstips van Ottomaanse artsen

Als u in slaap valt, moet u normaal gesproken eerst op de rechterkant en vervolgens op de linkerkant liggen. De reden hiervoor is dat de lever over de maag kan komen. Zo worden de resten in de maag met zijn warmte gereinigd.
Eet weinig voedsel. (Je moet opstaan van de tafel voordat je vol zit.) Omdat om overtollig voedsel uit het lichaam te verwijderen, het moe wordt door inspanning en naar orgaanvernietiging gaat.
Gebruik gedroogd fruit in maaltijden.

Artsen geloven in de genezing van wind- en luchtstromingen en raden schommelen aan vanwege de zuurstoftoevoer naar het lichaam.
Water wordt niet uit bronwater verbruikt, maar uit beekwater.

Gezondheidssysteem in het Ottomaanse rijk

Er is de volgende informatie over de ziekenhuizen die werden gebouwd, gerepareerd en geopend tijdens het bewind van Abdulhamid II in het Ottomaanse rijk, waarin het gezondheidssysteem van die periode wordt beschreven.

Aangezien Ottomaanse ziekenhuizen stichtingsinstellingen waren, werden patiënten gratis behandeld.
Er was geen onderscheid tussen rijk en arm bij de behandeling van de patiënten.
Er werd voor gezorgd dat openbare ziekenhuizen op een eerlijke manier over de Ottomaanse geografie werden verspreid.

Bij de bouw van zorginstellingen is rekening gehouden met het behoeftebeginsel.
Patiënten werden meestal thuis behandeld, artsen gingen persoonlijk naar het huis en zorgden voor hun patiënten.
Uitgaven voor zieken werden gedekt door de inkomsten uit de schatkist van de sultans en hun eigen eigendommen.

In het Ottomaanse rijk waren er veel particuliere ziekenhuizen, evenals militaire, missionaire, gemeente-, paleis-, opleidings- en vrouwenziekenhuizen.
De opening van veel ziekenhuizen viel samen met de geboortedatum van Abdulhamid II.

Ziekenhuizen in het Ottomaanse Rijk

De soorten ziekenhuizen die tijdens de Ottomaanse periode werden geopend, waren als volgt:

* Gureba-ziekenhuizen.

* Gemeentelijke ziekenhuizen.

* Paleisziekenhuizen.

* Gevangenisziekenhuizen.

* Hospice ziekenhuizen.

* Schoolziekenhuizen.

* Militaire ziekenhuizen.

* Hilal-i Ahmer Society ziekenhuizen.

* Niet-islamitische gemeenschapsziekenhuizen.

* Buitenlandse missie ziekenhuizen.

* Particuliere ziekenhuizen.

* Academische ziekenhuizen.

* Ziekenhuizen voor vrouwen.

* Kinderziekenhuizen.

* Ziekenhuizen voor epidemische ziekten.

* Hamidiye-ziekenhuizen.

Farmaceutische fabrikanten in het Ottomaanse rijk: apothekers van het Ottomaanse rijk

In het Ottomaanse rijk bereidde de arts eenvoudige medicijnen zoals poeder, terwijl moeilijkere medicijnen zoals pasta en kruidensap werden bereid in Darüşşifas. Bezoldigde werknemers stonden in ziekenhuizen bekend als “aşşap” en “edviyekup”.

Ze zouden de dokter helpen met het klaarmaken van de medicatie. Bovendien maakten sommige mensen die kruiden kenden en kenden, kruiden voor medicijnen verzamelden of kochten ze van externe bronnen, medicijnen op verzoek van de arts.

Artsen aan het werk in het paleis: Ze hielden toezicht op de vervaardiging van medicijnen in het paleis. In de paleiskeukens werden ook pasta’s bij de maaltijden gekookt.
Militaire artsen: Chirurgen wisten heel goed hoe ze medicijnen moesten maken, vooral omdat ze tijdens de oorlog verwondingen, breuken en ontwrichtingen onmiddellijk behandelden.
Kehhaller: Ze zouden opgroeien als chirurgen. Ze keken naar oogziekten en voerden staaroperaties uit. Ze zouden hun eigen medicijn maken en het verkopen aan iedereen die het wilde.

Herbalisten: Ze handelden in deze handel. Ze zouden farmaceutische grondstoffen brengen, medicijnen bereiden en verkopen die door iedereen gebruikt kunnen worden.
Reizende kruidendokters: Ze verzamelden kruiden en openden een tentoonstelling op de markt. Mensen kwamen vertellen over hun ziekte en gaven de juiste medicijnen.
Wierookvaten: Ze maakten wierook. Deze werden gebruikt om de lucht te zuiveren, vooral in plaatsen zoals moskeeën.

Matchmakers: Ze maakten vroeger het medicijn dat op de lucifers werd gedaan. Niet iedereen kon matchen. Ze bepalen zelf de prijzen.
Objectivisten : Vroeger haalden ze geur uit de oliën van de bloemen en verkochten ze vers. Geur was erg belangrijk in het Ottomaanse rijk.
Güllapcılar : Vroeger haalden ze rozenwater. Naast rozenwater hadden ze ook wierookwater in hun winkel. Vroeger verkochten ze het water uit andere bloemen bij de uitgangen van de Kruidenbazaar.

Degenen die geneeskrachtige oliën extraheerden: Ze wonnen twee soorten olie: oliën die als farmaceutische en farmaceutische grondstoffen werden gebruikt (zoals walnotenolie, sesamolie) en oliën van verse kruiden (zoals pepermuntolie, rozenolie).
Degenen die de deva-oliën extraheren: Ze bereidden de oliën die in de medicijnen werden gedaan om te worden gedronken of gedronken te worden.
Putty-makers: Ze maakten bepaalde veelgebruikte pasta’s in grote hoeveelheden.

Deva-frisdranken: kruiden Ze verzamelden en kookten ze, verzamelden hun water en olie door ze door speciale alambieks te leiden en verkochten ze in donkergekleurde flessen omdat ze gemakkelijk bederfelijk waren.
Amberverkopers: Ze verkochten kostbaar barnsteengras dat uit India was meegebracht en dat als geur en medicijn werd gebruikt.

Al deze groepen behoorden tot de Ahi-organisatie. Hier beheersten ze zichzelf en trainden ze in zichzelf. In de trainingen werd de nadruk gelegd op professionele kennis, ethiek, eerlijkheid en milieuvriendelijkheid. Ze werden ook getest door de arts, hoofdarts, chirurg, hoofdchirurg die door de sultan was aangesteld.

Ze zouden klagen over de handelaars die oneerlijke winsten maakten voor hun eigen kethüda (hij is de vertegenwoordiger van de mensen van de stad voor de regering), en ze zouden slechte productie voorkomen. De winkels van zulke mensen werden gesloten of hun vergunningen werden afgenomen.

This post is also available in: العربية (Arabisch) Dansk (Deens) English (Engels) Français (Frans) Deutsch (Duits) עברית (Hebreeuws) Italiano (Italiaans) Polski (Pools) Română (Roemeens) Русский (Russisch) Español (Spaans) Български (Bulgaars) Ελληνικά (Grieks) Magyar (Hongaars) Português (Portugees, Portugal)

Geneeskunde in het Ottomaanse rijk: een volledige gezondheidsgids ..